وبلاگ شخصی مائده وحی

برنامه ای بنویسید که دو عدد صحیح از ورودی دریافت کرده و مجموع آنها را چاپ نماید.

#include <iostream>

#include <conio.h>

using namespace std;

int main( ){

a,bاعداد صحیح گرفته شده هستند و چون ممکن است اعداد داده شده متفاوت باشد متغیر درنظر میگیریم \\

.از آنجاکه ممکن است حافظه به sum یک مقدار اولیه نامناسب بدهد، ما خود عدد خنثی جمع که 0 است را به آن میدهیم.\\

int a,b,sum=0;

cout << "Enter your first number";

cin>> a;

cout << "Enter your second number";

cin>>b;

:یا می توانستیم دستور را اینگونه بنویسیم

(cin>>a>>b;)

sum=a+b;

cout<<sum;

_getch( );

return0;

}

برنامه ای بنویسید که خروجی روبرو را نمایش دهد.                                        

 welcome (بیست کاراکتر) to university

very much

#include <iostream>

#include <iomanip>

#include <conio.h>

using namespace std;

int main( ){

cout<<"welcome"<<setw(20)<<"to university";

cout<<'\n'<<"very much";

:یا می توانید این دستور را به شیوه ای دیگر بیان کنید 

(cout<< "welcome'<<setw(20)<<"to university"<<'\n'<<"very much";)

_getch( );

return0;

}

تابع setw: از این تابع زمانی استفاده می کنیم که بخواهیم به تعداد مشخص در صفحه خروجی فاصله یا space مشاهده کنیم. این تابع در کتابخانه iomanip که یکی دیگر از توابع کتابخانه ای است، تعریف شده است و دستور آن به صورت زیر است:

cout<< "پیغام" <<setw (مدنظر space تعداد);

نکته1: برای ایجاد فاصله به تعداد مشخص 8 فاصله (8 کاراکتر) از دستور 't\' استفاده می کنیم.

نکته2: برای ایجاد enter در صفحه خروجی در دستور cout از 'n\' استفاده می کنیم.

مثال: برنامه ای بنویسید که پیغام1 و با 3 فاصله پیغام2 و با 8 فاصله پیغام3 را چاپ کند و سپس به خط بعد برود.

cout<< "1پیغام" <<setw(3)<< "پیغام2" <<'\t'<< "پیغام3"<<'\n'; 

برنامه ای بنویسید که پیغام welcome» را تا زمانی که کاربر نیاز دارد، در صفحه خروجی نمایش دهد.

#include <iostream>

#include <conio.h>

using namespace std;

int main( ){

cout<< "welcome";      .پیغام را چاپ کن

_getch();                  .صفحه خروجی تا زمانیکه نیاز داریم پیغام را نمایش می دهد

return0;                    .دیگر پیغام را نمایش نمی دهد

} 

این زبان دارای توابع کتابخانه ای می باشد که برنامه برای اجرای هر دستور به تابع کتابخانه ای مربوطه مراجعه می کند که مانند کتاب راهنما می ماند و راهنمای استفاده از هر دستور در آن می باشد. 

نکته: برای معرفی توابع کتابخانه ای قبل از دستور main به شیوه زیر عمل می کنیم:

#include <تابع کتابخانه ای >

int main( ){

.

.

.

}

اولین تابع کتابخانه ای تابع (iostream) می باشد. این تابع تمام دستورات مربوط به خواندن و نوشتن را شامل می شود.

دومین تابع کتابخانه ای تابع (conio.h) می باشد. این تابع به همراه دستور ;()getch_ جهت باز نگهداشتن صفحه خروجی تا زمان دلخواه می باشد.

نکته بسیار مهم: تمام دستورات و شی هایی که مربوط به توابع کتابخانه ای هستند، ابتدا باید در فضای استاندارد این زبان بررسی شوند و در صورت وجود در تابع کتابخانه ای برای پیدا کردن نحوه تعریف آنها جستجو شود. به این خاطر از دستور ;using name space std بعد از معرفی توابع کتابخانه ای و قبل از تابع main استفاده می کنیم.

تمام دستورات و توابع در قالب تابع اصلی main به شکل زیر تعریف می شود.

int main( ){

.

دستورات.

.

}

} به معنی شروع (start) می باشد.

{ به معنی پایان (end) می باشد.

تابع main یکی از اصلی ترین توابع در این زبان می باشد. در صورتیکه دستورات در این تابع دارای خروجی باشند را تابع نوع دار و در صورتیکه خروجی نداشته باشد را بدون خروجی تعریف می کنیم.

نوع دار: int main( )                         بدون خروجی: void main( ) 

با سلام

موضوع مورد بررسی ما برنامه نویسی مقدماتی ++C است، که آنرا در قالب سوال بررسی می کنیم.

نکات اولیه:

متغیر: متغیر یک مکان در حافظه است که دارای نام می باشد و عدد وارد شده در داخل آن به صورت موقت ذخیره می شود. برای مراجعه به متغیرها از نامشان استفاده می کنیم و برای نامگذاری از حروف a_z یا  A_Z استفاده می کنیم.

نکته1: هر متغیر را در ابتدای برنامه و قبل از استفاده باید معرفی کنیم.

روش معرفی:       ; نام متغیر (فاصله) نوع متغیر

مثال: int A;

نکته3: متغیرها نمی توانند با ارقام و عملگرها شروع شوند.

نکته4: در ++C نمی توانیم متغیر دو کلمه ای استفاده کنیم.(برای ازبین بردن فاصله در متغیرهای دو کلمه ای از (_) استفاده می کنیم.)

انواع متغیر: اعداد صحیح، کاراکتر، اعشاری، منطقی.

انواع عملگر در زبان ++C: عملگرها نمادهایی هستند که اعمال خاصی انجام می دهند. عملگرها بر روی یک یا دو مقدار عمل می کنند. مقادیری که عملگرها بر روی آنها عمل می کنند را عملوند می گوییم.

یا         

برنامه ای بنویسید که دو عدد صحیح از ورودی دریافت کرده و مجموع آنها را چاپ نماید.

#include <iostream>

#include <conio.h>

using namespace std;

int main( ){

a,bاعداد صحیح گرفته شده هستند و چون ممکن است اعداد داده شده متفاوت باشد متغیر درنظر میگیریم \\

.از آنجاکه ممکن است حافظه به sum یک مقدار اولیه نامناسب بدهد، ما خود عدد خنثی جمع که 0 است را به آن میدهیم.\\

int a,b,sum=0;

cout << "Enter your first number";

cin>> a;

cout << "Enter your second number";

cin>>b;

:یا می توانستیم دستور را اینگونه بنویسیم

(cin>>a>>b;)

sum=a+b;

cout<<sum;

_getch( );

return0;

}

برنامه ای بنویسید که خروجی روبرو را نمایش دهد.                                        

 welcome (بیست کاراکتر) to university

very much

#include <iostream>

#include <iomanip>

#include <conio.h>

using namespace std;

int main( ){

cout<<"welcome"<<setw(20)<<"to university";

cout<<'\n'<<"very much";

:یا می توانید این دستور را به شیوه ای دیگر بیان کنید 

(cout<< "welcome'<<setw(20)<<"to university"<<'\n'<<"very much";)

_getch( );

return0;

}